دکتر رضا امراللهی: خاطرم هست در اولین ملاقاتی که خدمت حضرت امام رسیدم، سه تا سئوال از من کردند که در ذهنم حک شده و از یادم نمی رود.
حضرت امام اول از همه پرسیدند که آن مسئله ای که شاه می گفت، انرژی خورشیدی، چیست؟ خیلی هم زیبا می پرسیدند که من همان جا یکه خوردم که مثلا امام به این ریزه کاری ها دقت دارند. آن موقع من مسئله نیروگاه های خورشیدی یا سلول های خورشیدی و آن چیزی را که تا آن روز بود، خدمت شان گفتم.
و مسئله دیگر مسئله فیوژن هسته ای که آن موقع هم سر زبان ها بود، منتها حالا یک خرده بیشتر شده. من آن چیزی که تا آن روز بود، گفتم که این مسئله فیوژن هست. همین که خداوند در خورشید انجام می دهد. و گفتم که این را در حقیقت اگر ما بتوانیم روی زمین پیاده کنیم، این نیروگاه ها در حقیقت مثل خورشید است. ببینید نیروگاه های خورشیدی فرق دارد، آن انرژی خورشیدی را می گیرد، گرما را می گیرد و آب را گرم می کند فرضا یا بخار درست می کند اما این کاری که خداوند در خورشید انجام می دهد اتم های سبک را می زند به هم که به این می گویند هم جوشی یا گداخت. خب این کاری است که بشر تا این لحظه نتوانسته صنعتش را انجام بدهد چرا؟ آزمایش آن را انجام داده است. البته این رشته، رشته خود شهید چمران هم بوده است.
یکی از سئوال های حضرت امام این بود و خلاصه پاسخ من هم همین بود که هم انرژی خورشیدی را عرض کردم و هم این گداخت هسته ای را. دومین سئوال شان درباره نیروگاه های اتمی بود که من عرض کردم که آن موقع می خواستند 23 تا درست کنند ما حالا دنبالش هستیم که ان شاء الله بتوانیم یکیش را انجام بدهیم. سومین سئوال حضرت امام این بود که حالا در حقیقت در چه وضعی هستیم؟ که من گفتم وضع مان این است که زمان شاه یک عده بودند که کار را ول کردند و رفتند و الآن ما در حد خیلی نازلی هستیم که کم کم این کار جلو آمد و تا آن موقعی که ایشان آن سئوال را فرمودند. خب ما واقعا در وضع پایه بودیم که من عین آن واقعیت را خدمت شان گفتم و گزارش کارهایی را هم که تا آن روز شده بود خدمت شان دادم، ایشان هم خیلی شاداب شدند.
برایم مهم است که امام خیلی با دقت تمام گوش می دادند و من احساس می کردم به خصوص به آن قضیه تعداد نیروگاه ها که شاه می خواست بسازد این چیزها را گوش دادند و هم این قضیه گداخت هسته ای و آن انرژی خورشیدی را گوش کردند و من احساس کردم که از آن استقبال کردند. این کل دیدار من بود با ایشان در آن روز که 45 دقیقه یا یک ساعت طول کشید.
.
انتهای پیام /*